MAJUMA

I.

MAJUMA

prisca Romanorum celebritas, a Claudio instituta, quam in Calendis Maii, luxuriante iam floribus vere, Maiae, seu Florae Deae, ut campis et arboribus faveret, expedierunt, apud Ostiam, in aede Castorum. Id enim Numen ibi cultum, ventorum marisque causâ. Ita legitur apud Amm. Marcellin. l. 19. c. 10. in summa frumenti inopia tertullum, qui Praefectus annonae erat, apud Ostiam; in aede Castorum sacrificâsse, tranquillitatemque maris mollivisse. Alias Floralia, Angl. Maye games. Ovid. Fast. l. 4.

Mille venit variis florum Dea nexa coronis,

Scena ioci morem liberioris habet.

Exit et in Maias festum Florale Calendas, etc.

Sed Floralia turpius peregerunt Romani veteres, quam inferiores Maiumam: eadem tamen fuisse; quod omnes Maiumam floribus celebrent, testis est Gyraldus in hist. Deor. syntagm. I. De ea Sividas: Μαιουμᾶς πανήγυρις ἐγένετο ἐν τῇ Ρ῾ώμῃ κατὰ τὸν Μαῖον μῆνα, τὴν παράλιον καταλαμβάνοντες πόλιν τὴν λεγομένην ὀςτίαν, οἱ τὰ πρῶτα τῆς πόλεως τελοῦντες, ἡδυκαθεῖν ἠνείχοντο ἐντοῖς θαλαττίοις ὕδασιν ἀλλήλους ἐμβάλλοντες, ὅθεν καὶ Μαιουμᾶς ὁ τῆς τοιαύτης ἑορτῆς καιρὸς ὠνομάζετο. Sed ut in quint Glossae Basilicae εἰς τιμὴν τῆς μαίας, in honorem Maiae, quae et Flora a floribus, et χλωρίς a viridltate nomen habuit, dicata est. Celebrabatur magnô sumptu, cum in epulis, tum in oblationibus, ut in Misopogone refert Iulianus. Sed recidente in pristinam spurcitiem, in Trullensi synodo, sub Constantino M. Can. 62. damnatae sunt Calendarum, Panis, Bacchi, et primae diei Maii festivitates. Restituta tamen est, sed caute, ab Arcadio et Honorio, annô 1. Imperii Cod. lib. 11. Tit. 45. Clementiae nostrae placuit, ut Maiumae provincialibus laetitia reddatur: ita tamen ut servetur honestas, et verecundia castis

moribus perseveret. Verum cum honestas non servaretur, (Meursium loquor) quadriennio post Chrysostomô nitente, iterum abrogârunt iidem Augusti, circa A. C. 399. quorum Rescriptum ad Aurelianum Praefectum praetorio, exstat Cod. Theodos. lib. 15 Tit. 6. Sed, depositâ turpitudine, mos porrectus videtur ad novissimas aetates, quem tamen non tulit Mediolanense Concil. tertium, A. C. 1573. in quo cavetur, ut abusus de frondibus erigendis Mediolani 5. Calendis Maii abrogatus sit. Apud Anglos hodieque sospitat, cum in plebe, tum in Regis palatio. Solet enim iuventus palum in villis erigere eximiae proceritatis; variis pictum coloribus, floribusque, fasciis et taeniis adornatum; celebritatis quoque dominam ceu Reginam eligere, quaecirca palum choreas ducit. Mane etiam diei ad nemora confluunt, deductisque inde ramis viridibus, aedes tam sacras, quam prosanas, excolunt. Egrediuntur et cum coetu aulico ad nemus, ipse Rex et Regina, frondes atque ramulos referentes. Viguisse bsub Eduardo I. consuetudinem ex eo constat; quod ab uxore Roberti Breucii, fortissimi coronae Scoticae restauratoris, cum apud Anglos captiva teneretur, et de regno desperaret, dictum est A. C. 1306. Futuros ipso Regem et Reginam iis similes, qui choreas ducunt circa palum Maiuma. Non dissimiles multo videantur olim sub Maioribus domus laborantes Reges Franciae, quos in A. C. 662. sic depingit Sigebertus: Nil agere, nil disponere, quam irrationabiliter edere et bibere, domique morari, et Calendis Maii praesidere coram totâ gente, et salutare, et salutari, obsequia et dona accipere et rependere, et sic secum usque alium Maium habitare, Henr. Spelmann. Glossar, Archaeol. Vide quoque Chrysost. Hom. 7. in Matth. Hom. de Davide et Salomone, etc.

II.

MAJUMA

urbs, ubi Venus culta, unde sacra, de quibus infra, Baron. dicta vult. Vide Maioma.